Jan Huygen van Linschoten.

1563 - 1611 Jan Huygen van Linschoten

Boekhouder, koopman, ontdekkingsreiziger, tekenaar en schrijver. Jan Huygen van Linschoten liet als herkenningsteken tijdens een tocht om de Noord een ton op een paal achter. Dit was de basis voor het spotliedje "Jan Huygen in de ton."

Jan Huygen van Linschoten.
Jan Huygen van Linschoten.
Jan Huygen van Linschoten.
Jan Huygen van Linschoten.
Jan Huygen in de Ton.
Jan Huygen van Linschoten voer tweemaal met Willem...
Jan Huygen in de Ton.
Jan Huygen van Linschoten voer tweemaal met Willem Barentsz (circa 1550- 1597) mee naar het noorden, om de noordelijke doorvaart naar China te vinden. Op een van deze reizen, in 1594, liet hij op ‘Maelsoneiland’ een ton op een paal achter als baken, de basis voor het bekende spotliedje Jan Huygen in de Ton!

Jan Huygen van Linschoten zou maar één reis naar India maken. In 1591 was hij terug in Enkhuizen. Hij trouwde met de rijke Reynu Meindertsdr Semeyns. Hij hoorde bij de kring van Enkhuizer wetenschappers die toonaangevend waren in de Nederlanden: de arts en politicus Maelson hoorde daarbij, maar ook Waghenaer, Paludanus en uiteraard Dirck China. Hij onderhield uitgebreide contacten met het hof van de stadhouder Maurits. 
 De grote uitdaging was het vinden van een zeeweg naar Azië. Van Linschoten voer twee maal mee met een expeditie die een route om de Noord naar Japan of China probeerde te vinden. Na de tweede tocht geloofde van Linschoten er niet meer in. Een aantal, voornamelijk Amsterdamse, ondernemers bleef volhouden. Zij organiseerden nog een derde tocht naar de IJszee. Het werd de beroemde, maar mislukte tocht naar Nova Zembla. 

Het Itinerario geschreven door Jan Huygen van Linschoten.
In 1596 publiceerde hij zijn Itinerario over de...
Het Itinerario geschreven door Jan Huygen van Linschoten.
In 1596 publiceerde hij zijn Itinerario over de gewoonten in het Portugese rijk in Azië, zoals de schoonheid van het vrouwelijk geslacht, het gebruik van opium en vormen van piercing in het Koninkrijk Ayutthaya. Het werd vertaald in het Engels, Frans, Duits en Latijn. Dit werk werd, net als het Reys-gheschrift, internationaal lange tijd als standaardwerk beschouwd voor zeereizen naar Oost-Indië.

Toch had van Linschoten al een zeer belangrijke bijdrage aan de discussie over een route naar Azië geleverd. Na zijn terugkomst in Enkhuizen schreef hij twee uitgebreide reisverslagen: zijn ‘Reys-Gheschrift’ en zijn ‘Itinerario, voyage ofte schipvaert, naer Oost ofte Portugaels Indien inhoudende een corte beschryvinghe der selver landen ende zee-custen’. De boeken waren bijna een handleiding voor de schipper die om Afrika naar Azië wilde varen. Ze werden zowel door de Nederlandse VOC als de Engelse East India Company veelvuldig gebruikt. In 1611 overleed Jan Huygen van Linschoten, hij was nog geen 50 jaar.