Een van de hoogtepunten van de carrière van de schout-bij-Nacht David Vlugh was ongetwijfeld de Tocht naar Chatham in 1665. Chatham was de thuisbasis van de Engelse vloot. Cornelis de Wit en Michiel de Ruyter hadden het brutale plan opgevat de Engelsen juist daar aan te vallen. 

Vlugh had soldaten bij zich die vanaf zijn schepen aanvallen op het land konden uitvoeren. Het begin van het corps mariniers. Deze soldaten maakten de beroemde ketting los die de Engelsen over de Medway gespannen hadden om de haven te beschermen. Nog jaren zou de bout waarmee de ketting had vast gezeten in het stadhuis van Enkhuizen te zien zijn geweest.

Later dat jaar, in juli 1665, viel Vlugh Landguard Ford, dat de haven van Harwich beschermde, aan. Ondanks de goede voorbereiding, men had er zelfs aan gedacht bier mee te nemen omdat het zo warm was, mislukte de aanval en Vlugh moest zijn mannen en hun materieel weer van het strand halen. Tijdens de Eerste Slag bij het Schooneveld in 1673, nam hij deel als Kapitein aan de gevechten op het schip ‘Wapen van Nassau’.

David Vlugh nam onder andere deel aan de beroemde ‘Tocht naar Chatham’ (19-24 juni 1667]. Het was Vlugh die met het net opgerichte korps Mariniers daar de ketting over de Medway heeft losgemaakt. Verder had hij tijdens deze slag ook een groot aandeel in de verovering van The Royal Charles, het vlaggeschip van de Britse vloot die als buit mee terug is genomen naar de Republiek.

Op 7 juni 1673 sneuvelden David Vlugh en zijn schoonvader vice-admiraal Volckert Schram in de Derde Engels-Nederlandse Oorlog tijdens de Eerste Slag bij Schooneveld. Zij werden in de Westerkerk begraven.

Hij trad in mei 1652 in dienst bij de Admiraliteit van het Noorderkwartier als luitenant ter zee. In 1662 werd hij bevorderd tot kapitein-luitenant van de zeesoldaten onder Volckert Schram. Hij liet zich van zijn beste kant zien tijdens de nederlaag in de Slag bij Lowestoft op 13 juni 1665. Op 14 juni 1666 sneuvelde hij op de tweede dag van de Vierdaagse Zeeslag, op de Wapen van Enkhuizen onder vlaggekapitein Egbert Pieterszn. Quispel. Stachouwer was eigenlijk meer soldaat dan zeeman: een marinier.

In 1658 ging hij over in ‘s-lands dienst in de functie van kapitein; op 19 september 1659 werd hij benoemd tot schout-bij-nacht van het Noorderkwartier nadat die functie voor zes jaar onvervuld was gebleven. Na de expeditie van Michiel Adriaanszoon de Ruyter in 1659, ter bevrijding van de Deense eilanden tegen de Zweden, blijft Schram een aantal jaren in Deense dienst. Hij is dan commandant van een eenheid zeesoldaten waarbij Frederick Stachouwer kapitein-luitenant is. 
In 1664 gaat hij samen met Stachouwer terug naar Nederland en herneemt zijn functie als schout-bij-nacht bij het Noorderkwartier. Een jaar later wordt hij vice-admiraal als opvolger van Jan Meppel. Hij commandeert het 7e eskader in de Slag bij Lowestoft. Op 4 juni 1666 nam hij echter alweer deel aan de Vierdaagse Zeeslag aan boord van het linieschip Pacificatie (73 stukken). 
In 1667 doet hij mee aan de landingsoperatie tijdens de Tocht naar Chatham. In de Derde Engels-Nederlandse Oorlog diende Schram in de Eerste Slag bij het Schooneveld als vice-admiraal, commandant van het tweede eskader.